මිතුදම
එක මවකගෙ නොවුණත් අප
සිතුවා එක මවකගෙ ධරුවන් ලෙස
දුකේ දී පමණක් නොව සැපේදීත් සිටියා
වෙන් නොවී මා සමඟ ම
විටෙක සිතුණා මට සහෝදරියක් ලෙස
ඔබ මගෙ දිවිය තුළ
වැටෙන තැන් බලා සිනාසෙනු වෙනුවට
අත්වැලක් වුණා හැම විටම ඔබ මට
ආදරය කරුණාව දෝරෙ ගැලුවා
හද තුළින් ඔබ සැම විට
පැතුමක් පතන්නෙමි සබඳ
සෙනෙහසින් ම
මතුභවේ උපදීවා ඔබ
මගෙ මිතුරියක් නොව
එක කුස උපන් සොහොයුරියක් ලෙස
-
Subscribe
Subscribed
Already have a WordPress.com account? Log in now.
කවි සහ කෙටි කතා 